Ettiğimiz dua bizim için hayırlı olmayabilir; rahmet sahibi Allah istediğimizi değil de esas istememiz gerekeni ihsan buyurur.
Şartlarına uygun yapılmış dua muhakkak kabul olur. Duanın açamayacağı kapı yoktur. Bu hikayemizde edilen dört duanın nasıl kabul edildiği anlatılıyor.
Dört Dirhem
Ammar oğlu Mansur bir gün vaaz verirken, bir adam kalkıp dört dirhem ister. Mansur:
-Bu adama kim dört dirhem verirse onun için dört duada bulunurum, der.
Bir Yahudinin kölesi olan biri kalkıp ona dört dirhem verir ve der ki:
– Ben bir köleyim; azad edilmem için Allah’a dua et! Ben fakirim, dua et de muhtaç durumdan kurtulayım. Günahkarın biriyim, dua buyur da Allah beni bağışlasın. Efendim de Yahudi’dir, dua buyur da o da Müslüman olsun…
Hemen o koca âlim ellerini kaldırıp dua eder.
Köle evine döndüğü zaman,
Yahudi efendisi sorar?
– Niçin bu kadar geç kaldın?
– Ammar oğlu Mansur’un meclisinde bulundum. Ve bana dört dua etti.
– Nasıl dua etti?
– Önce kölelikten kurtulup azad olmam için dua etti.
– Öyleyse Allah rızası için sen bundan böyle hürsün!
– Azad edildikten sonra muhtaç durumdan kurtulmam için dua etti.
– Al öyleyse şu dört bin dirhemi!
– Sonra, senin de Müslüman olman için dua etti.
– Öyle mi? Şu andan itibaren Müslüman oluyorum: Eşhedü en lâ ilâhe illâllah ve eşhedü enne Muhammeden abdühû ve Resûllüh…
– Her ikimizin de affedilmesi için dua etti.
– İşte bu, benim elimde değil. Ben elimde olanları yaptım, der.
O gece bir rüya görür ve rüyasında kendisine şöyle nida edilir:
“ Sen elinden geleni yaptın. Şimdi senin elinde olmayanı ben yapıyorum: Şunu iyi bil ki seni, azadlı köleni ve Ammar oğlu Mansur’un meclisinde bulunanların hepsini bağışlıyorum!”
Nüzhetü’l Mecalis’den Dini Hikâyeler
İbretlik kıssadan hisseler…
